هرگاه قلبم از حوادث و بلواهای تلخ خاورمیانه می‌گیرد، مرور روایات آخرالزمانی اندکی تسکینم می‌دهد. متن زیر را از کتاب عصر ظهور نوشته‌ی علامه علی کورانی بازنشر می‌دهم.
*****
امام باقر (ع) فرمود:
«گویا می‌بینم که گروهی از مشرق زمین خروج کرده‌اند و طالب حق‌اند اما آنها را اجابت نکنند. مجدداً بر خواسته‌هایشان تاکید کنند اما مخالفان نپذیرند. وقتی چنین شود، سلاح‌ها را به دوش کشیده و در مقابل دشمن بایستند، آنگاه پاسخ مثبت گیرند اما این بار خودشان نپذیرند تا آنکه همه قیام کنند. و درفش هدایت را جز به دست توانای صاحب شما (حضرت مهدی عج) نسپرند. کشته‌های آنان شهیدانند، اگر آن زمان را درک می‌کردم، خویشتن را برای یاری صاحب این امر نگه می‌داشتم»
مشابه این روایت از سوی پیامبر (ص) هم تبیین شده است و تمام راویان صحابه و تابعین و همچنین تمام مولفان بعدی در خلال قرن‌ها بر این مسئله اتفاق نظر دارند که منظور از «گروهی که از مشرق زمین خروج کرده‌اند» ایرانیان هستند.
از این روایت می‌توان فهمید که نهضت ایرانیان از طریق «انقلاب» است زیرا مفهوم عبارت «خروج کرده‌اند» نیز همین است.
حق‌طلبی و قیام مسلحانه‌ی ایرانیان
پافشاری در حق‌جویی ایرانیان تداوم می‌یابد، آنها از دشمنان خود «طالب حق‌اند» یعنی از ابرقدرتها می‌خواهند که در شئون زندگی آنان دخالت ننموده و دست از این مردم بردارند تا دارای استقلال باشند... اما به آنان اعتنا نمی‌کنند تا مجبور به گرفتن سلاح می‌شوند. ایرانیان در این نبردها به پیروزی می‌رسند و دشمنان خواسته‌ی اولیه‌ی آنها را می‌پذیرند اما دیگر دیر شده و شرایط دگرگون گشته و ایرانیان زیر بار آن نمی‌روند. پس از آن، انقلاب جدید مردم آغاز میگردد «تا اینکه قیام کنند» و این قیام به ظهور حضرت متصل می‌شود و با ظهور او، پرچم مبارزه را به دست ایشان می‌سپارند.
انقلاب اول و قیام دوباره‌ی ایرانیان
حدیث مذکور نهضت ابتدایی ایرانیان را با عبارت «خروج» مطرح کرده اما از نهضت دوم که متصل به ظهور حضرت است با عبارت «قیام» یاد می‌کند. از این بیان امام (ع) می‌توان فهمید که نهضت دوم مهمتر و عظیم‌تر از نهضت ابتدایی و مرحله‌ی تکامل‌یافته‌ی آن است که طی آن ایرانیان با خیزش همگانی و قیام الهی خویش، زمینه را برای ظهور حضرتش فراهم خواهند ساخت.
فاصله‌ی نهضت اول و دوم ایرانیان
ممکن است از بیان امام (ع) که فرمود «تا اینکه قیام کنند» و نفرمود «پس قیام می‌کنند» چنین استفاده شود که بین پاسخگویی دشمن به خواسته‌های ایرانیان و قیام بزرگ دوم آنان فاصله‌ای وجود داشته باشد. شاید بتوان گفت این فاصله به خاطر مرحله‌ای از شک و تردید در میان آنان به وجود خواهد آمد و ریشه‌ی آن به جهت پیدایش خط فکری خاصی در بین خودشان است که فقط با گرفتن امتیاز از دشمن موافق است و یا به سبب شرایط خارجی که بر آنان تحمیل میگردد اما سرانجام تفکر جناح دیگر غلبه پیدا نموده و مجدداً قیام کرده و نهضتی گسترده و فراگیر به‌پا می‌دارند و این نهضت مقدمه‌ی ظهور حضرت مهدی عج میگردد.
فاصله‌ی نهضت ایرانیان تا ظهور امام زمان عج
از این روایت می‌توان فهمید که فاصله‌ی نهضت ایرانیان تا ظهور آن حضرت از مدت عمر یک انسان بیشتر نخواهد بود چون ظاهر گفته‌ی امام باقر (ع) اینست که اگر نهضت آنها را درک کند جان خویش را حفظ می‌نماید و این حفظ جان به طور طبیعی است نه به شکل معجزه و همین نشانه‌ی مهمی است بر این نکته که ما در حال حاضر وارد دوران ظهور آن حضرت شده‌ایم و نهضت ایرانیان به ظهور آن حضرت نزدیک و متصل خواهد گردید. ان‌شاءالله.
منبع: کتاب عصر ظهور، علامه علی کورانی
پس از فشارهایی که در جنگ جهانی اول اوضاع کشورمان را بسیار متشنج کرده بود و دشمنان برای تصاحب ایران هجوم آورده بودند، مرحوم آیت‌الله میرزا محمدحسین نائینی (از علمای بزرگ شیعه) شکایات زیادی به امام زمان (عج) کردند. آقای نائینی میگوید: