«پیرنشین» یا «شیخنشین» از عنصرهای مهم معماری سنتی ایران است که در کنار در ورودی خانهها قرار میگیرد.
در واقع، این مکان برای عموم آزاد بود. شخصی که باری به دوش داشت و در راه خسته می شد، دو صندلی در کنارش مشاهده میکرد که رایگان در خدمت او بود.
همچنین، این مکان جهت گفتگو نیز مورد استفاده قرار میگرفت و موجب بهبود رابطههای اجتماعی میشد.
آنچه میتوان گفت اینست که در معماری سنتی ایران، تنها زیبایی بنا و آسایش ساکنان خانه مدنظر نیست بلکه در این معماری میتوان نمودهای فرهنگی ایرانی از جمله محبت به دیگران، بهبود روابط جمعی و احترام به افراد مسن را مشاهده کرد.